Universiteit

Bonjour bonjour!

Vandaag weer een dag met indrukken opgedaan. Vanochtend weer op tijd de wekker gezet en dit was de tweede dag met opstartproblemen. Velen van ons waren vermoeid. Pas na de lunch begint dit bij mij weg te trekken. Komt dit door het weer? Door de hoeveelheid indrukken? Geen idee.

We gingen weer naar het NIMAR voor een les. We hadden een gastspreker vandaag, haar naam is Helene. Helene is werkzaam bij NIMAR en is getrouwd met een Marokkaan. Helene heeft veel verteld over de cultuurverschillen. Een groot verschil is dat Marokkanen niet direct zijn. Als ze bijvoorbeeld een idee willen verwerpen zeggen ze 'goed idee, maar mijn idee is'. Dit kun je dus op verschillende manieren opvatten. Marokkanen beschouwen eten als belangrijk voor hun gasten. Eten staat voor gastvrijheid en status. Wanneer je een bepaalde status hebt, straal je dit uit door je kleding en je autokeuze. Wanneer jij als belangrijk persoon in alledaagse kleding verschijnt, wordt je gewoon niet serieus genomen.

Na dit 'college' zijn we naar het kunstmuseum gegaan en warempel: het regende! Ik had mijn sjaal als hoofddoek omgedaan, hihi! Stond me wel goed vond ik zelf! Het kunstmuseum was niet helemaal mijn ding, maar het was wel leuk om er een half uurtje te zijn.

Vervolgens pakten we de trein naar de universiteit van Mohammedia. Hier ontmoetten we studenten van onder andere de opleiding Social Work, vergelijkbaar met mijn opleiding. De Marokkanen konden helaas niet zo goed Engels, dus Youssef communiceerde drietalig. Allereerst begonnen we een klassikaal gesprek over de verschillen in normen en waarden. Opvallend was dat Marokkanen het geloof als heel belangrijk beschouwen, terwijl wij antwoordden met niet belangrijk. Verder was een opmerkelijk verschil dat mensen al na drie maanden trouwen en dit alleen doen met toestemming van hun ouders. Zij vinden het belangrijk om hun ouders te gehoorzamen.

Er barstte ook een flinke discussie los. Aan ons werd de vraag gesteld: 'hoeveel vrienden heb je' en wij antwoordden met vijf à zes. Op diezelfde vraag antwoordden de Marokkanen met 'ontelbaar'. Hun definitie van vriendschap is anders dan de onze. Het is in Marokko een belediging om te zeggen dat je iemand z'n vriend niet bent. Marokkanen hechten meer waarde aan vriendschap dan vertrouwen. Zij maken eerst vriendschap om vervolgens vertrouwen op te bouwen en bij Nederlanders is dat andersom.

Overeenkomende normen en waarden waren dat Marokkanen ook veel waarde hechten aan eerlijkheid, onafhankelijkheid en je eigen lot bepalen. Alleen dat Marokkanen een andere definitie hiervan hebben.

Na de discussie gingen we Marokkaanse liedjes zingen en ze leerden ons de teksten daarvan. Het was hartstikke gezellig en wij zongen ook een stukje van 'Brabant' van Guus Meeuwis.

Vervolgens gingen we nog met een groep studenten het strand op. We hebben hier het spel zakdoekje leggen gedaan. Ondanks dat het communiceren erg lastig was, was het erg gezellig! Uiteraard hadden wij als blonde meiden erg veel sjans! Op straat worden we ook veel nagekeken. Er is me zelfs gevraagd of ik met een vreemde jongen op de foto wou!

Het afscheid was heel typisch. Ze hebben hier een heel divers kussysteem. Soms twee, soms drie en soms vier kussen. De meeste jongens gaven wij een hand als dames zijnde. Maar van een jongen kregen wij twee kussen. Van de dames kregen wij drie kussen: eerst een op de linkerwang en dan twee op de rechter. Ik hoop later in de week meer helderheid te krijgen over dit systeem.

De terugreis was weer met de trein, verder hadden we nog avondeten gehad en dat was onze avond. Ling en ik hebben het heel gezellig! We zijn tot de conclusie gekomen dat de muggen hier andere interesses hebben dan in Nederland! Normaal gesproken worden wij altijd lek geprikt, maar nu hebben ze toch echt de voorkeur voor onze kamergenootjes!

Iets te lang gekletst vanavond dus we gaan weer een korte nacht tegemoet...