Couscous
Door: Eline
Blijf op de hoogte en volg Eline
08 Mei 2015 | Marokko, Rabat
De gastspreker van vandaag voegde helaas niet veel toe. We hebben gepraat over de talen die in Marokko zijn en welke belangen er mee spelen bij het wel of niet officieel maken van het Berbers. Over de vraagstukken die we kregen, hadden we eerder al nagedacht.
Na het gastcollege gingen we evalueren met Youssef, onze docent. Hij maakte ons duidelijk dat er niet één soort Berbers is, maar dat dat in Marokko bestaat uit vijf talen. Mensen die de ene soort Berbers beheersen begrijpen de andere soort bijna niet. Verder leerden we dat Berbers nu wel een officiële taal is in theorie, maar in praktijk vaak nog niet.
Hierna gingen we couscous eten met de hele groep en wat gastsprekers. We hebben de medina nog voor een derde keer bezocht om nog onze laatste souvenirtjes aan te schaffen. Dit is gelukt. Hierna gingen Ling en ik op eigen houtje terug naar het hotel. Dit moest kunnen, dachten we, we waren met zijn tweeën en hadden de route al vaker gelopen, bovendien hadden we een makkelijke weg gehad en hoefden we alleen maar dezelfde weg terug te nemen.
Maar nee hoor, we liepen door de muren van de medina en we stonden ineens op een onbekende plek. We volgden ons gevoel en gingen linksaf. Fout! Heulemoal verkeerd! Op een gegeven moment eindigde de muur en keerden we maar om. We liepen een heel eind de andere kant op, maar nog steeds geen enkel punt van herkenning. Hmm... Wat nu? Dus wij hebben een taxi aangehouden. De eerste was een taxi zonder meter en de chauffeur kon geen Engels. De tweede taxi had dus wel een meter en de chauffeur kon wel Engels. Toen we eenmaal reden, kwamen we erachter dat we twintig meter door hadden moeten lopen en dat we dan dus wel de weg hadden geweten, haha! Wie zet deze twee supersukkels dan ook bij elkaar? Hahahahaha, flink gelachen dus! Maar: tijdens de rit kon de chauffeur ineens geen Engels meer en hij reed ook nog eens de verkeerde kant op, o, o! Maar het is helemaal goed gekomen en we hoefden gelukkig maar één euro te betalen. Eind goed, al goed.
Na een paar uurtjes chillen, liepen we voor de vierde dag op rij naar hetzelfde pleintje om te eten. Iedere keer als wij daar langs komen (ook op weg naar NIMAR) komen we langs de bloemenboer. De jongeheer die daar werkt is erg vriendelijk, we krijgen iedere keer mooie rozen aangeboden. Hij zegt dan 'cadeau' of 'een roos voor een roos' in het Frans. Echt heel schattig! Wel een beetje jammer van zijn rotte tanden zoals bij veel Marokkanen.
Nu op tijd naar bed en morgen lekker genieten van een vrije dag!
-
09 Mei 2015 - 11:23
Pap En Mam:
Het is toch ok wa mit ullie, stelletje mutse bij mekaar.
In ieder geval superfijn dat jullie avontuur weer goed is afgelopen. Maak er een heel gezellige dag van vandaag en dan zien we je morgen weer. -
09 Mei 2015 - 15:56
Anke En Jeroen:
Succes met de terugreis wa.
xxx Anke en Jeroen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley