Cultureel uitstapje

Vandaag zijn we voor de laatste dag in Marokko. Morgen vertrekken we namelijk alweer naar Nederland. We hebben besloten hier flink te van gaan genieten en hebben vanochtend om negen uur al de trein gepakt.

De treinrit duurde tweeëneenhalf uur en was naar Meknes. In de trein hebben de meesten van ons nog een dutje gedaan. Aangekomen op station 'Al Amr Abd Al Qader' kregen we een heerlijk ijsje van Husniye. Het is in dit gebied een stuk heter omdat we het binnenland in zijn gegaan.

Vanuit het station pakten we de taxi naar Volubilis. De helft van de auto's die hier in Marokko rijden zouden in Nederland niet goedgekeurd worden. Wij zaten in een Mercedes 240D met 640.000 kilometer op de teller. De anderen zaten in een 300 met 960.000 kilometer op de teller. De gordels misten en uiteraard de airco ook. Toen we vroegen of we de ramen open mochten doen (de draaiknop miste) kregen we het gebaar de ramen naar beneden te duwen, haha!

Onderweg naar Volubilis stopten we nog halverwege om van het uitzicht te genieten. We keken uit op een dal met op de berg een mooie stad. De weg hiernaartoe was indrukwekkend. We zagen diverse overbeladen vrachtwagens die ieder moment konden omkiepen. We zagen ook ezels bepakt met zakken waarin landbouwproducten zaten.

Volubilis was was wel leuk. Dit waren ruïnes uit de Romeinse tijd. We hadden een gids bij ons. Hij was in het begin erg opdringerig, omdat we aangaven dat we hem niet wilden. Uiteindelijk beseften we dat het misschien toch wel handig was aangezien we de bordjes niet konden lezen. Helaas kon monsieur niet echt goed Engels. Van de ruïnes vond ik de mozaïek het meest indrukwekkend.

We hadden de taxi's voor de hele dag geregeld. Na de ruïnes zijn we doorgereden naar het dorpje Moulayidriss om daar gauw wat te eten en rond te kijken. Ook weer hier veel ezels en dat was een veelgebruikt vervoersmiddel.

Als laatste zijn we naar Meknes gegaan. Hier was een soort van plein waar van alles verkocht werd. Ook hier waren de mensen erg opdringerig. Dit plein was anders dan we gewend waren: er stonden Andalusische paarden voor ponyritjes, er waren slangen en ook aapjes. Veel minder prettig.

Ling en ik zijn erna alvast richting het station gereden met de taxi (dit keer zonder problemen, ha!) en hebben daar een colaatje gedronken. De rest troffen we daar anderhalf uur later. In de trein was iedereen uitgeteld. Voor mij bestond de avond verder alleen nog maar uit de koffer inpakken. Morgenvroeg hebben we de trein naar het vliegtuig.

Morgen mijn laatste verslag!
Groetjes!